باشگاه‌های خواهرخواندهسپاهان با باشگاه‌های زیر خواهرخوانده است:[۷۶][۷۷][۷۸]
آکادمی سپاهانآکادمی فوتبال باشگاه سپاهان از آکادمی‌هایی است که در بازیکن‌سازی و پرورش فوتبالیست‌های بزرگ و شناسایی استعدادهای فوتبال اصفهان و ایران نقش به‌سزایی داشته است. از آن زمان که نام باشگاه به عنوان شاهین شناخته می‌شد، این باشگاه دارای آکادمی بوده است. از سال ۱۳۷۹ و واگذاری باشگاه به مجتمع فولاد مبارکه، پرورش و استعدادیابی نیروهای جوان در این باشگاه نیز افزایش پیدا کرد و همچنین با استخدام مربیان و تأسیس پایگاه‌هایی در سطح استان اصفهان و کشور فعالیت‌ها گسترش یافت. آکادمی سپاهان از موفقترین، باثبات‌ترین، منظم‌ترین، منسجم‌ترین و باامکانات‌ترین آکادمی‌های فوتبال در سطح کشور می‌باشد که فوتبالیست‌های موفقی را در رده‌های مختلف برای باشگاه و تیم ملی در رده‌های سنی مختلف پرورش داده است. باشگاه سپاهان برای استعدادیابی و کشف نیروهای مستعد، در نقاط مختلف ایران و در شهرهایی که نیروهای با استعداد وجود دارد، مدرسه فوتبال تأسیس کرده است.[۷۹] نام و مالک باشگاه
نماد باشگاه این باشگاه همواره نمادهایی مانند «گل آفتابگردان» داشته است. آخرین کاراکتر و نمادی که به طور رسمی توسط باشگاه معرفی شد، «شیر زرد» است. شیر در فرهنگ ملی و اسلامی ایرانیان نماد قدرت، عزت و صلابت جاویدان است. باشگاه سپاهان نیز در مرداد ۱۳۸۹ اعلام کرد به یمن داشتن ورزشکاران و مجموعه‌ای که این ویژگی‌های بزرگ را به کرات نشان داده‌اند، رسماً شیر را به عنوان کاراکتر خود معرفی کرده است.[۸۰] نشان باشگاهنشان، آرم یا لوگوی سپاهان در طول تاریخ این باشگاه دست‌خوش تغییراتی شده است. اولین نشان این باشگاه، در زمانیکه با نام شاهین اصفهان فعالیت می‌کرد، مشابه نشان باشگاه شاهین تهران نیز بوده است. آخرین نشان این باشگاه در بهمن ۱۳۸۵ در اوایل نیم فصل دوم لیگ برتر ۸۶-۱۳۸۵ رونمایی و جایگزین نشان قبلی شد و تا به اکنون بر روی پیراهن این تیم نقش بسته است. در این نشان، هر سه رنگ اصلی باشگاه (زرد، سیاه و سفید) به کار برده شده است.
روز و هفتهٔ سپاهاندوم آبان، در تقویم ورزشی به عنوان روز سپاهان نام‌گذاری شده است.[۸۱] در ۲ آبان ۱۳۸۶ حضور تیم فوتبال فولاد مبارکه سپاهان با صعود به فینال مسابقات لیگ قهرمانان آسیا به عنوان اولین و تنها تیم ایرانی در مسابقات معتبر جام باشگاه‌های جهان محرز و قطعی شد.[۸۲] دو سال بعد، هیئت مدیره باشگاه در مصوبه‌ای که با استقبال و نگاه مثبت سازمان تربیت بدنی و سایر نهادهای ذی‌صلاح همراه بود، این روز را به نام روز سپاهان و آغاز هفتهٔ سپاهان نامید.[۸۳] بازیکنان شهید در جنگ ایران و عراقدر جریان جنگ ایران و عراق، چهارتن از بازیکنان وقت باشگاه سپاهان به نام‌های حسن غازی (کاپیتان سپاهان)، حسین ملاافضل، محمدسعید هاشمی ده‌چی و سعید معینی کربکندی به شهادت رسیده‌اند.[۸۴] حامی مالی و تولیدکننده البسهاسپانسر و سازندگان البسه[۸۵]
:: بازدید از این مطلب : 93 |
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
حسین فرکی (زادهٔ ۲ فروردین ۱۳۳۶ در تهران) مهاجم سابق و سرمربی کنونی فوتبال اهل ایران می‌باشد. وی هم‌اکنون سرمربی تیم فوتبال سپاهان اصفهان می‌باشد. وی در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین در هر سه بازی که با تیمهای هلند، اسکاتلند و پرو انجام شد٬ برای تیم ملی ایران به میدان رفته است. فرکی با تیم فوتبال پاس تهران٬ قهرمانی در جام تخت جمشید ۱۳۵۵ و جام تخت جمشید ۱۳۵۶ را نیز تجربه کرده است. همچنین او به همراه تیم پاس در جام تخت جمشید ۱۳۵۷ در صدر گلزنان قرار داشت٬ اما این جام به دلیل وقوع انقلاب نیمه‌تمام تعطیل شد. پس از آن٬ وی مدتی عضو تیم الشعب امارات بود و سپس به تیم پاس تهران بازگشت. وی همچنین همراه با تیم ملی به مقام سوم جام ملت‌های آسیا ۱۹۸۰ کویت رسید. او به مدت سه سال در تیم ملی ایران دستیار برانکو ایوانکوویچ بوده است. فرکی همچنین سابقهٔ سرمربی‌گری تیم ملی امید ایران در سال ۲۰۰۴ را نیز دارد. وی در لیگ برتر فوتبال ایران ۹۳–۱۳۹۲ تیم فولاد خوزستان را به مقام قهرمانی رساند. او همچنین در لیگ برتر فوتبال ایران ۹۴–۱۳۹۳ تیم سپاهان اصفهان را به مقام قهرمانی رساند تا در در طی ۲ سال، دو تیم مختلف را به مقام قهرمانی در مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران رسانده باشد.
گل‌های ملی
افتخاراتبازیکن
مربی
فردی
:: بازدید از این مطلب : 165 |
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
بایرن بیش از ۱۴۷٫۰۰۰ عضو دارد.[۲] و نیز بیش از ۲،۴۰۰ باشگاه رسمی دارد، و در این باشگاه‌های حدود ۱۷۷٫۰۰۰ عضو دارد. بایرن علاوه بر فوتبال باشگاه‌های شطرنج، هندبال، بسکتبال، ژیمناستیک، بولینگ، و تنیس روی میز را نیز اداره می‌کند و در فوتبال حرفهای بیش از ۱،۱۰۰ عضو فعال دارد.[۳] این تیم با ۵ قهرمانی و ۵ نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، پرافتخار ترین تیم فوتبال در اروپا پس از رئال مادرید و میلان است. باشگاه بایرن مونیخ هم اکنون با ارزش هشتصد و نود شش میلیون دلار ثروتمندترین باشگاه جهان شناخته می‌شود. پس از بایرن مونیخ، رئال مادرید با هفتصد و شصت و هشت میلیون و سپس منچستر یونایتد با هفتصد و سی و نه میلیون دلار در رده های بعدی قرار دارند. [۴]
تاریخچه ۶۵–۱۹۰۰ (سال های ابتدایی)
مسابقه بایرن مونیخ مقابل اف سی نورنبرگ،۱۹۰۱
بایرن مونیخ در سال ۱۹۰۰ توسط یازده بازیکن فوتبال و به رهبری فرانتس جان تاسیس شد.[۵] و در مدت چند ماه موفق شد که در برابر تمام رقبای محلی پیروزی به دست بیاورد و به نیمه نهایی رقابت های قهرمانی جنوب آلمان راه پیدا کند[۶] در سال ۱۹۰۷ شیرازه یک تیم واقعی شکل گرفت و بایرن مونیخ به زمین اختصاصی خود در مونیخ و در خیابان لئوپولد رفت و تیم رقیب محلی یعنی اف ث واکر را در روز افتتاحیه هشت بر یک شکست داد. بایرن مونیخ در سطح شهر مونیخ به یک تیم پرطرفدار تبدیل شد و در سال ۱۹۱۰ قهرمان لیگ منطقه‌ای باواریا شد. در سال پس از آن نیز بایرنیها بدون شکست از عنوان خود دفاع کردند[۷] در سال ۱۹۱۴ با آغاز جنگ جهانی اول، کلیه فعالیت های فوتبال آلمان تعطیل شد[۸] در سال های پس از جنگ جهانی اول، بایرن چند عنوان محلی دیگر را کسب کرد و در سال ۱۹۲۶ موفق شد رقابت های قهرمانی جنوب آلمان را فتح کند، این دستاورد، دو سال بعد نیز تکرار شد[۹] بایرن مونیخ در سال ۱۹۳۲ نخستین قهرمانی اش در آلمان را جشن گرفت. آنها در فینال مسابقات قهرمانی کشور آن سال موفق شدند اینتراخت فرانکفورت را با نتیجه دو بر صفر شکست دهند و قهرمان آلمان شوند[۱۰] با ظهور حزب نازی توسعه بایرن مونیخ متوقف شد، رئیس باشگاه و سرمربی تیم که هر دو یهودی بودند از کشور خارج شدند و بسیاری دیگر از اعضای باشگاه نیز پاکسازی شدند و بایرن مجدداً به یک باشگاه فوتبال آماتوری تبدیل شد. در سال های پس از این اتفاقات، بایرن هرگز در سطح ملی مدعی نبود و رتبه‌های میانه جدول لیگ محلی را کسب می‌کرد[۱۱] پس از جنگ جهانی دوم، بایرن مونیخ یکی از اعضای (اوبر لیگای جنوبی: لیگ محلی دسته اول جنوب آلمان) شد، در سال ۱۹۵۵ آن ها با کسب نتایج ضعیف به لیگ پایین تر سقوط کردند اما یک سال بعد موفق شدند به اوبر لیگای جنوبی بازگردند و سال ۱۹۵۷ نیز موفق شدند برای اولین بار قهرمان جام حذفی فوتبال آلمان بشوند[۱۲] در سال ۱۹۶۳ لیگ ملیِ بوندس لیگا تشکیل شد و قرار شد پنج تیم از اوبرلیگای جنوبی در آن شرکت کنند. با این که بایرن مونیخ عنوان سوم لیگ محلی را کسب کرده بود اما تیم دیگر شهر مونیخ، یعنی باشگاه فوتبال مونیخ ۱۸۶۰ عنوان قهرمانی را به دست آورده بود و فدراسیون فوتبال آلمان ترجیح داد دو تیم از یک شهر در بوندس لیگا شرکت نکنند و بنا بر این بایرن مونیخ برای بوندس لیگا انتخاب نشد[۱۳] بایرنیها دو سال بعد یعنی در سال ۱۹۶۵ با یک تیم جوان شامل استعدادهایی مثل فرانس بکن‌باوئر، گرد مولر و سپ مایر به بوندس لیگا راه یافتند[۱۴] این دوران تازهٔ بایرن مونیخ با نام فرانس بکن‌باوئر گره خورده بود. البته بازیکنان بزرگ دیگری مثل گرد مولر و سپ مایر و اولی هوینس نیز او را یاری می‌دادند ولی هسته مرکزی تفکر و راهبردی بایرن مونیخ او بود.[۱۵] ۷۹–۱۹۶۵ (دوره طلایی)
سپ مایر (چپ) و گرد مولر (راست)، دو بازیکن از نسل طلایی بایرن مونیخ
در سال ۱۹۷۰ اودو لاتک، سرمربی گری بایرن مونیخ را بر عهده گرفت[۱۸]و در اولین فصل موفق شد جام حذفی فوتبال آلمان را برای بایرن مونیخ به ارمغان بیاورد، پس از آن در سالهای ۱۹۷۲، ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴ موفق شد سه بار پیاپی با بایرن مونیخ فاتح بوندسلیگا شود[۱۹] سال ۱۹۷۴ بایرن مونیخ برای اولین بار همراه باشگاه فوتبال اتلتیکو مادرید به فینال جام باشگاه‌های اروپا رسید، در تاریخ ۱۵ مه ۱۹۷۴ مسابقه فینال با با نتیجه ۱ بر ۱ به پایان رسید، اما در بازی تکراری بایرن مونیخ موفق شد با نتیجه ۴ بر صفر پیروز شود و برای اولین بار فاتح جام باشگاه‌های اروپا شود[۲۰] آنها یک سال بعد نیز به فینال رسیدند و با غلبه بر باشگاه فوتبال لیدز یونایتد موفق شدند برای دومین بار پیاپی قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شوند،[۲۱] سال ۱۹۷۶ برای سومین بار و این بار با پیروزی مقابل باشگاه فوتبال سن‌اتین قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شدند[۲۲] بایرن مونیخ در پاییز ۱۹۷۶ به عنوان قهرمان اروپا به جام بین‌قاره‌ای راه یافت و موفق شد در مجموع دو بازی رفت و برگشت با دو گل کروزیروی برزیل را شکست دهد و جام بین قاره‌ای را نیز به افتخاراتش اضافه کند[۲۳] ادامه دهه ۱۹۷۰ برای بایرن مونیخ زمان تغییر بود و پس از قهرمانی جام بین‌قاره‌ای ۱۹۷۶ هیچ عنوانی در سطح ملی یا بین‌المللی کسب نکردند، نسل طلایی بایرن کم‌کم پا به سن می‌گذاشتند، سال ۱۹۷۷ فرانس بکن‌باوئر به نیویورک کاسموس پیوست و اواخر دهه ۱۹۷۰ نیز سایر ستارگان این نسل طلایی مانند سپ مایر و گرد مولر و اولی هوینس یا بازنشسته شدند یا سالهای آخر فوتبالشان را در تیمهای دیگری گذراندند[۲۴] ۹۸–۱۹۷۹ (از اف سی برایتنیگه تا اف سی هالیوود)
بایرن مونیخ مقابل هامبورگ،۱۹۸۱
در خارج از زمین فوتبال، دهه هشتاد برای بایرن مونیخ دوره‌ای همراه با آشفتگی بود، باشگاه در این سالها تعداد زیادی از پرسنلش را تغییر داده بود و از مشکلات مالی نیز رنج می‌برد، اما در داخل زمین فوتبال درخشش برایتنر و رومنیگه باعث شده بود که بایرن مونیخ به اف سی برایتنیگه معروف شود، این دو با درخشش در مسابقات، بایرن را در فتح دو بوندس لیگای ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱ یاری کردند بایرنیها در ادامهٔ این دهه در سالهای ۱۹۸۲ و ۱۹۸۴ جام حذفی فوتبال آلمان را فتح کردند و سال ۱۹۸۵ موفق شدند بوندسلیگا را فتح کنند، فصل ۸۶-۱۹۸۵ برای بایرن فصل خوبی بود و آنها دوگانه فوتبال آلمان (بوندس لیگا و جام حذفی) را فتح کردند، سال ۱۹۸۷ نیز موفق شدند از قهرمانی خود در بوندس لیگا دفاع کنند[۲۵] بایرن در این سالها دو بار به فینال جام باشگاه‌های اروپا راه یافت اما هر دو بار در فینال شکست خورد و چیزی بیش از نایب قهرمانی عایدش نشد، سال ۱۹۸۲ استون ویلا با یک گل بایرن مونیخ را شکست داد[۲۶] و سال ۱۹۸۷ نیز پورتوی پرتغال موفق شد بایرن مونیخ را در فینال با نتیجه دو بر یک شکست دهد[۲۷] سال ۱۹۸۷ یوپ هینکس سرمربی بایرن مونیخ شد، بایرنِ تحتِ هدایتِ یوپ هینکس پس از یک فصل ناکامی موفق شد بوندس لیگا را در دو فصل متوالی (۸۹–۱۹۸۸ و ۹۰–۱۹۸۹)فتح کند، بایرنیها پس از فتح بوندس لیگای ۱۹۹۰ مدتی در کسب جام ناکام بودند، اما در ژانویه سال ۱۹۹۴ فرانس بکن‌باوئر سرمربی تیم شد و بایرن مونیخ را در فتح بوندس لیگای ۹۴-۱۹۹۳ رهبری کرد، بنا بر این بایرن مونیخ پس از چهار سال ناکامی موفق به کسب جام شد. پس از این قهرمانی، جووانی تراپاتونی و اتو ریهاگل هر کدام تقریباً یک فصل سرمربی بایرن مونیخ شدند، در این دوره ستاره‌های بایرن به جای صفحات ورزشی در صفحات شایعات و حاشیه‌ای مطبوعات بودند و بنا بر این بایرن مونیخ به ((اف سی هالیوود)) مشهور شد[۲۸] اواخر فصل ۹۶-۱۹۹۵ فرانس بکن‌باوئر مجدداً سرمربی بایرن مونیخ شد، بایرن مونیخ موفق شد در این فصل جام یوفا را با درخشش ستارگانی مثل یورگن کلینزمن و مهمت شول و لوتار ماتئوس فتح کند. در فینال آن مسابقات بایرن مونیخ در مجموع دو بازی رفت و برگشت با نتیجه پنج بر یک بوردوی فرانسه را شکست داد[۲۹] جووانی تراپاتونی از ابتدای فصل ۹۷-۱۹۹۶ مجدداً سرمربی بایرن مونیخ شد و در سال اول بوندس لیگا را برای بایرن به ارمغان آورد، در فصل ۹۸-۱۹۹۷ بایرن مونیخ پس از دوازده سال جام حذفی فوتبال آلمان را فتح کرد اما در رقابت برای فتح بوندس لیگای آن فصل ناکام بود و بوندس لیگای ۹۸-۱۹۹۷ را کایزرسلاوترن فتح کرد و بنا بر این تراپاتونی برای دومین بار بایرن مونیخ را ترک کرد[۳۰] اکنون–۱۹۹۸ (موفقیت‌های مجدد بین‌المللی)
اوتمار هیتسفیلد
افتتاح شده در سال ۲۰۰۵ یکی از زیباترین ورزشگاه جهان
. اوتمار هیتسفلد از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۴ سرمربی بایرن مونیخ بود و در این دوره با ستارگانی مثل اشتفان افنبرگ، الیور کان، جیوانی البر، مهمت شول و بیسنته لیزارازو موفق شد عناوین متعددی را کسب کند، بایرن در اولین فصل حضور هیتسفید(۹۹–۱۹۹۸) بوندس لیگا را فتح کرد و به فینال لیگ قهرمانان اروپا نیز راه یافت، در مسابقه فینال در حالی که بایرن مونیخ تا واپسین لحظات با یک گل از منچستر یونایتد پیش بود، ناگهان در چند دقیقه دو گل دریافت کرد و با حساب ۲ بر ۱ شکست خورد تا یکی از تلخترین شبهای تاریخ باشگاه رقم بخورد، فصل بعد بایرن مونیخ دوگانه فوتبال آلمان را فتح کرد اما در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا مغلوب رئال مادرید شد، در فصل ۰۱–۲۰۰۰ بایرن مونیخ برای سومین فصل پیاپی فاتح بوندس لیگا شد[۳۱] بایرنیها در لیگ قهرمانان ۰۱–۲۰۰۰ در مرحله یک چهارم نهایی موفق شدند منچستر یونایتد را حذف کنند و تا حدی انتقام شکست دو سال قبل را از آنها بگیرند، آنها در مرحله نیمه نهایی رئال مادرید را حذف کردند و در فینال موفق شدند با درخشش الیور کان باشگاه فوتبال والنسیا را در ضربات پنالتی شکست دهند و پس از بیست و پنج سال قهرمان جام باشگاه‌های اروپا بشوند[۳۲] 
بایرن مونیخ، فاتح لیگ قهرمانان ۰۱–۲۰۰۰
بایرن مونیخ در نوامبر ۲۰۰۱ به عنوان قهرمان اروپا در جام بین‌قاره‌ای شرکت کرد و با شکست دادن بوکا جونیورز آرژانین و تک گل ساموئل اوسی کفوور مدافع متعصب و غنایی خود در دقیقه ۱۱۰ برای دومین بار عنوان قهرمانی جام بین قاره‌ای را کسب کرد.[۳۳] در فصل ۰۲–۲۰۰۱ بایرن برای اولین بار پس از سه سال در فتح بوندس لیگا ناکام ماند و در لیگ قهرمانان نیز در مرحله نیمه نهایی حذف شد اما بایرنیها در فصل ۰۳–۲۰۰۲ موفق شدند ناکامی در بوندس لیگا را جبران کنند و بوندس لیگا را فتح کردند، پس از این فصل، بایرن یک فصل را بدون جام سپری کرد و وردر برمن فاتح بوندس لیگای ۰۴–۲۰۰۳ شد، بنا بر این هیتسفیلد پس از شش فصل بایرن را ترک کرد و فیلیکس ماگات سرمربی بایرن مونیخ شد، ماگات در هر دو فصل اول حضورش در بایرن مونیخ موفق شد، بوندس لیگا و جام حذفی را فتح کند[۳۴] بنا بر این شمار قهرمانی‌های بایرن مونیخ در بوندس لیگا به بیست رسید، با این حال بایرن با روزهای اوجش فاصله داشت و در لیگ قهرمانان اروپا مدعی نبود، اواسط فصل ۰۷–۲۰۰۶ فیلیکس ماگات به دنبال نتایج ضعیفی که در آن فصل کسب کرده بود از کار برکنار شد و اوتمار هیتسفلد مجدداً هدایت بایرن را بر عهده گرفت، در آن فصل، بایرن مونیخ در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان موفق شد توسط روی ماکای سریعترین گل تاریخ رقابتهای لیگ قهرمانان اروپا را مقابل رئال مادرید به ثمر برساند[۳۵] اما در مجموع برای بایرن فصل خوبی نبود و آنها نه تنها نتوانست جامی تصاحب کنند که در گرفتن سهمیه فصل بعد لیگ قهرمانان اروپا نیز ناکام ماندند[۳۶] بایرن در فصل ۰۸–۲۰۰۷ موفق شد بار دیگر جام حذفی و بوندس لیگا را فتح کند، در پایان این سال هیتسفیلد برای دومین بار از بایرن رفت و الیور کان نیز برای همیشه از دنیای فوتبال خداحافظی کرد، بایرن فصل ۰۹–۲۰۰۸ در کسب جام ناکام ماند و یورگن کلینزمن پس از یک سال سرمربیگریِ بایرن مونیخ از این باشگاه رفت.[۳۷].[۳۸] از ابتدای فصل ۱۰–۲۰۰۹ لوئی فان خال هدایت بایرن را بر عهده گرفت، در این سال بایرن موفق شد در مرحله گروهی لیگ قهرمانان با نتیجه چهار بر یک باشگاه فوتبال یوونتوس را که از جانلوییجی بوفون درون دروازه سود می‌برد شکست دهد و به مرحله حذفی راه پیدا کند. پس از این پیروزی، بایرنیها نتایج خوبی کسب کردند و موفق شدند در آن سال بوندس لیگا و جام حذفی فوتبال آلمان را فتح کنند و به فینال لیگ قهرمانان اروپا نیز راه پیدا کنند، اما در فینال با دو گل از اینتر میلان شکست خوردند و نایب قهرمان شدند[۳۹] ، فصل بعد برای بایرن فصل بدی بود و آنها در کسب جام ناکام ماندند و لوئی فان خال نیز پس از حذف بایرن از لیگ قهرمانان از کار برکنار شد[۴۰] فصل ۱۲–۲۰۱۱ یکی از تلخ ترین فصلهای بایرن مونیخ بود، بایرن در این سال یوپ هینکس را روی نیمکت خود داشت و تا اواخر فصل به کسب هر سه جام امید داشت اما آنها رقابت برای فتح بوندس لیگا را به دورتموند واگذار کردند و در فینال جام حذفی نیز با نتیجه سنگین پنج بر دو مغلوب دورتموند شدند، در نهایت در فینال لیگ قهرمانان اروپا با وجود ارائه یک بازی هجومی در ضربات پنالتی از چلسی شکست خوردند و فصل را با سه نایب قهرمانی به پایان رساندند[۴۱] بایرن مونیخ پس از سپری کردن فصل کابوس وار ۱۲–۲۰۱۱ در فصل ۱۳–۲۰۱۲ موفق شد به ناکامی‌های قبلی پایان دهد، این تیم در بوندسلیگا عملکرد عالی داشت و با بیست و پنج امتیاز برتری نسبت به بروسیا دورتموند قهرمان بوندسلیگا شد، بایرن مونیخ رکوردهای زیادی در این فصل جا به جا کرد، از جمله کسب بیشترین امتیاز در یک فصل، سریعترین قهرمانی تاریخ بوندس لیگا با مسجل کردن قهرمانی در هفتهٔ بیست و ششم، بیشترین پیروزی در یک فصل با بیست و نه برد، کمترین گل خورده با هجده گل، بهترین شروع بوندس لیگا با هشت پیروزی متوالی، بیشترین تعداد کلین شیت با بیست و یک بازی و...[۴۲] بایرن در لیگ قهرمانان نیز پس از غلبه بر تیمهای آرسنال و یونتوس و بارسلونا موفق شد در فینال بروسیا دورتموند را شکست بدهد و پس از دوازده سال قهرمان لیگ قهرمانان اروپا بشود[۴۳] در نهایت بایرن موفق شد در فینال جام حذفی فوتبال آلمان با نتیجه سه بر دو باشگاه فوتبال اشتوتگارت را شکست دهد تا فصل ۱۳–۲۰۱۲ را با فتح کلیه جامهای ممکن به پایان برساند.[۴۴] بایرن مونیخ هم چنین در سوپر جام باشگاهای اروپا در سال ۲۰۱۳-۲۰۱۴ مقابل چلسی انگلستان قرار گرفت و دو تیم در وقتهای اضافه به نتیجه ۲-۲ دست یافتند و در پنالتی‌ها بایرن مونیخ ۵-۴ توانست چلسی را شکست داده و برای اولین بار فاتح این جام شود. رنگهادر قوانین اصلی باشگاه بایرن مونیخ رنگ‌های سفید و آبی به عنوان رنگ اصلی باشگاه ذکر شده است. با این حال باشگاه تا سال ۱۹۰۵ با لباس‌های سفید و شلوارک‌های مشکی در مسابقات حاضر شد. بعدها بر اساس قوانین باشگاه‌ها موظف به استفاده از رنگ قرمز در لباس‌های خود شدند. از آن مدت بایرن در بیشتر مسابقات بایرن با لباس‌های قرمز و سفید بازی کرده است هر چند که در بعضی ادوار از لباس‌های آبی و مشکی نیز استفاده شده است. لباس خارج از خانهٔ بایرن همواره روند مشخصی نداشته و رنگ‌های سفید، سیاه، آبی و، سبز-طلایی استفاده شده‌اند. لباس‌های تاریخی
ورزشگاه
ماکت ورزشگاه لئوپولد (خانهٔ بایرن در سال ۱۹۰۶ تا ۱۹۲۴ میلادی) در موزهٔ ورشگاه بایرن مونیخ
بایرن اولین بازی تمرینی خود را در شیرنپلتز در مرکز شهر مونیخ انجام داد. اولین بازی رسمی بایرن در Theresienwiese برگزار شد. در سال ۱۹۰۱ بایرن به یک محوطه اختصاصی در Schwabing که در Clemensstraße قرار داشت نقل مکان کرد. بایرن مونیخ پس از ترکیب با تیم مونچنر اسپرت-کلاب (MSC) در سال ۱۹۰۶ میلادی به زمین مونچنر در لئوپولد نقل مکان کرد. برای جذب هواداران خانگی که در آغاز سال ۱۹۲۰ شروع شد بایرن تا کنون به محل‌های مختلفی در مونیخ جابجا شد. 
Grünwalder Stadion, نمایی از ورزشگاه گرونوالدر «شصت» (ورزشگاه بایرن در سالهای ۱۹۲۵ تا ۱۹۷۲)
از سال ۱۹۲۵ تیم بایرن بطور مشترک با باشگاه فوتبال مونیخ ۱۸۶۰ در ورزشگاه گرونوالدر توپ می‌زد. تا جنگ جهانی دوم صاحب ورزشگاه، باشگاه فوتبال مونیخ ۱۸۶۰ بود و هنوز هم در میان مردم بطور محاوره‌ای ورزشگاه «شصت» شناخته می‌شود. در خلال جنگ جهانی ورزشگاه تخریب شد و تلاش برای بازسازی آن طی دوران و جسته گریخته و قسمت قسمت به نتیجه رسید. رکورد حضور در این ورزشگاه در بازی مربوط به فصل ۱۹۶۱-۶۲ میلادی در بازی خانگی بایرن با باشگاه فوتبال نورنبرگ با پنجاه هزار تماشاگر گزارش شده است. دو دوران بوندس لیگا ظرفیت ورزشگاه چهل و چهار هزار تماشاگر بود که طی بارها به این مقدار رسید، ولی در نهایت به ۲۱٫۲۷۲ نفر کاهش پیدا کرد. امروزه تیم دوم هر دو تیم در این ورزشگاه توپ می‌زنند. لازم است بدانیم تیم بانوان بایرن همیشه در این ورزشگاه بازی می‌کند. 
المپیااشتادیون, ورزشگاه المپیک مونیخ ورزشگاه بایرن از سال ۱۹۷۲ تا ۲۰۰۵ میلادی
هنگام بازی بایرن در دیدارهای خانگی ورزشگاه به رنگ قرمز در می‌آید.
برای بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۷۲ در شهر مونیخ استادیوم المپیک ساخته شد. این استادیوم برای معماری خود مشهور است که در آخرین مسابقهٔ بوندس لیگا در فصل ۷۲-۱۹۷۱ به بهره‌برداری رسید. مسابقهٔ گفته شده جمعیت هفتاد و نه هزار نفری را به خود جلب کرد. این ورزشگاه در دوران نخست خود بعنوان یکی از استادیوم‌های درجه نخست در جهان در نظر گرفته می‌شد که میزبان رقابتهای نهایی بزرگی بود. مانند آنجه در جام جهانی ۱۹۷۴ رخ داد. بعد از این سالها ورزشگاه مورد چندین تغییرات مانند افزایش فضای نشستن از ۵۰ درصد به ۶۰ درصد بود که در نهایت وزشگاه به ظرفیت ۶۰٫۰۰۰ نفری برای مسابقات ملی و ۵۹٫۰۰۰ نفری برای رقابتهای بین‌المللی مانند مسابقات جام اروپا، رسید. به هر حال، بسیاری از هواداران شروع به گلایه در مورد سرد بودن آب و هوا در فصل زمستان کردند که نیمی از هواداران ورزشگاه ب دلیل نداشتن پوشش مناسب در معرض تغییرات آب و هوا هستند. این تیم برای ۳۳ سال در ورزشگاه المپیک مونیخ بازی کرده بود. از آغاز فصل۰۶- ۲۰۰۵، مونیخی‌ها بازی‌های خانگی را در آلیانز آره‌نا انجام دادند. هوادارانبایرن خودش را یک باشگاه ملی می‌داند. باشگاه دارای بیش از ۱۸۷۰۰۰ عضو و ۳۲۰۲ فروشگاه دارد که از این لحاظ اول در آلمان هست. بایرن بعد از دورتموند پر طرفدار ترین تیم در آلمان با ۱۰ میلیون هوادار و پنجمین باشگاه پر طرفدار در اروپا با ۲۰ میلیون طرفدار هست. باشگاه همچنین طرفدارهای معروفی چون بوریس بکر، بندیکت شانزدهم و ولادیمیر کلیچکو دارد. نمادهارنگ تیم قرمز و سفید، و وسط پرچم تیم پرچم ایالت باواریا است.[۴۵] رقابت
بایرن در فینال لیگ قهرمانان دورتموند را در ۲۵ مه سال ۲۰۱۳ شکست داد.
بایرن یکی از سه باشگاه حرفهای شهر مونیخ است و یکی از رقبای سنتی این باشگاه باشگاه فوتبال مونیخ ۱۸۶۰ است. هر چند که این باشگاه شرایط نا منساسبی دارد و در چند سال اخیر افت و خیز بالای داشته است هم اکنون در دسته ۲ بوندس لیگا قرار دارد. یکی دیگر از رقبای بایرن اف سی نورنبرگ هست به طوری که این باشگاه در دهه ۲۰ موفق به کسب ۵ قهرمانی در لیگ آلمان شده بود. بازی بایرن و نورنبرگ یکی از مهترین بازی‌های بوندس لیگا که به آن داربی باواریا نیز می‌گویند. دیگر باشگاه رقیب بایرن در آلمان باشگاه فوتبال کایزرسلاوترن هست به خصوص از سال ۱۹۷۳ زمانی که بایرن بازی ۴-۱ برده خود را ۷-۴ مقابل این تیم بازنده شد. باشگاه‌های شالکه ۰۴،باشگاه فوتبال هامبورگ از دههٔ ۸۰ میلادی و [باشگاه فوتبال بروسیا مونشن گلادباخ]] از دههٔ ۷۰ میلادی نیز از رقبای سنتی بایرن بخصوص در ۳۰ سال اخیر بوده‌اند. البته بازی با تیماشتوتگارت هم همیشه مورد توجه همگان قرار گرفته است. رقبای بین الملی بایرن عبارتند از باشگاه فوتبال رئال مادرید، باشگاه فوتبال آث میلان و باشگاه فوتبال منچستر یونایتد که بیشتر به خاطر برد یا باخت‌های کلاسیک در این بازی‌ها بوده است. کلاسیک آلماننوشتار اصلی: کلاسیک آلمان
کلاسیکو آلمان، German Clasico یا رقابت بزرگ، سنتی و دیرینه فوتبال آلمان، رویارویی بین دو تیم بایرن مونیخ و بروسیا دورتموند: البته بعضی از رسانه‌ها علاقه دارند از این رویارویی بنام نام ببرند. اصطلاح "رقابت سنتی بزرگ آلمان" برای توصیف رویایی دو تیم بایرن و دورتموند بسیار مورد محبوبیت قرار گرفته. دوئلی که همیشه جذاب، جنجالی و پرحاشیه بوده است. در انگلستان اصطلاح آلمانی Der Klassiker برای صحبت در مورد این رقابت بکار می‌رود که در اصطلاحات میان مطبوعات از آن به نام آلمان.۲ صحبت به میان آورده می‌شود. در اصل مهم ترین رقیب بایرن در آلمان باشگاه فوتبال بروسیا دورتموند است. این دو باشگاه بارها برای کسب قهرمانی در لیگ داخلی و جام حذفی در مقابل یکدیگر قرار گرفته‌اند. باخت ۵-۲ بایرن در برابر دورتموند در سال ۲۰۱۲ جام حذفی بد ترین شکست بایرن در یک بازی فینال هست. اوج رقابت این دو باشگاه به لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۱۳-۲۰۱۴ بر می‌گردد که بایرن در فینال ورزشگاه ومبلی ۲-۱ دورتموند را شکست داده و قهرمان مسابقات شد. رؤسا و مربیان بایرن مونیخبایرن بیشتر توسط بازیکنان قدیمی اداره می‌شود. مدیریت باشگاه در حال کنونی در اختیار هربرت هاینر قرار دارد بعد از این که اولی هوینس به اتهام فرار از مالیات به حبس محکوم شد و به از سمت خود کناره گیری کرد. مدیر اجرایی باشگاه کارل-هاینتس رومنیگه بازیکن سابق بایرن و تیم ملی فوتبال آلمان هست. علارغم بیشتر باشگاه‌های اروپایی که بازار تجاری آنها در خارج از کشورهای خودشان هست تمرکز بایرن روی بازار داخلی آلمان هست و با در آمدی ۱٫۲۳۵ میلیارد دلار پنجمین باشگاه ثروتمند جهان هست. رؤسا و مربیان بایرن مونیخ از ابتدا تاکنون  مدیر سابق اولی هوینس
 مدیر اجرایی باشگاه بایرن و از دومین گلزن برتر باشگاه بایرن بعد از گرد مولر
کمک‌های مالی و بشر دوستانهبایرن از زمان‌های گذشته در کارهای خیریه فعالیت داشته برای مثال کمک به باشگاه‌های ورشکسته و یا افراد عادی نیازمند کمک‌های قابل توجه‌ای انجام داده است. درزمین‌لرزه و سونامی اقیانوس هند (۲۰۰۴) بایرن با تشکیل دادن موسسه‌های متعدد موفق به جمع‌آوری زیادی شد که برای نو سازی مدارس و سایر مکان‌های تخریب شده در سری لانکا[۴۶] و برخی کشور دیگر شد. بایرن به باشگاه‌های دیگر مانند رقیب سنتی خود باشگاه فوتبال مونیخ ۱۸۶۰[۴۷] کمک مالی زیادی کرده است با برگذاری مسابقات دوستانه، نقل و انتقال بازیکن با قیمت مناسب و حتی واریز مستفیم پول نیز توسط باشگاه برنامه ریزی شده است. باشگاه‌های دیگری که بایرن به آنها کمک کرده‌اند می‌توان به باشگاه فوتبال بروسیا دورتموند[۴۸][۴۹][۵۰][۵۱] و باشگاه فوتبال سن پائولی[۵۲] اشاره کرد. از جمله کمک‌های بشر دوستانهٔ تیم بایرن می‌توان به کمک ۱۰۰ هزار یورویی "فیلیپ لام" به برنامه توانبخشی صلیب سرخ در افغانستان اشاره کرد که "به نقل از کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در ژنو، اتحادیه فوتبال اروپا (یوفا) از کمک ۱۰۰ هزار یورویی "فیلیپ لام" کاپیتان تیم بایرن مونیخ به نمایندگی از طرف این اتحادیه به برنامه توانبخشی جسمی کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در افغانستان خبر داد. این فوتبالیست آلمانی این مبلغ را به عنوان جایزه کسب بیشترین آراء کاربران سایت یوفا برای بهترین تیم سال دریافت کرده است."[۵۳] جالب است بدانیم عده‌ای بازیکنان بایرن همچون حرفهٔ فوتبالی خود، در کار بشر دوستانه نیز بسیار فعال هستند. بعنوان نمونه مانوئل نویر در سال ۲۰۱۰ بنیاد کودکان مانوئل نویر را تاسیس نموده که وظیفه آن کمک به کودکان آسیب دیده اجتماعی در منطقه روهر آلمان است.[۵۴] اسپانسر (حامی مالی)حامی اصلی فعلی بایرن شرکت دویچه تلکوم آلمان است.[۵۵] و شریک آن شرکت خودروسازی آئودی[۵۶] است. حامیان قبلی:
درآمد حاصل از حامی اصلی بایرن، تلکام آلمان در سال ۲۰۰۸/۰۹ به بسیت میلیون یورو می‌رسد.[۶۰] دربیآمار در مقابل باشگاه فوتبال مونیخ ۱۸۶۰نوشتار اصلی: Münchner Stadtderby
پس از ۲۰۴ دربی مونیخ برابر مونیخ ۱۸۶۰ نتیجه‌های زیر بدست آمده:
آمار در مقابل باشگاه فوتبال نورنبرگهیچ پایگاه اطلاعات رسمی از نتایج بین این دو تیم وجود ندارد. با این حال، روشن است که در جمع ۱۸۰ دربی فرنگی-باواریا وجود دارد. بنابر این در اینجا فقط نتیجه‌های رویارویی در اوبرلیگا، بوندس لیگا و جام حذفی از سال ۱۹۴۵ آورده شده است.
بایرن مونیخ در اروپا
از تاریخ ۱۲ مارس ۲۰۱۴:
افتخارات
سه قهرمانی پیاپی بایرن در اروپا بین سالهای ۱۹۷۴-۱۹۷۶
نتایج
بازیکنانتیم اوللیست بازیکنان تیم ۲۰۱۴/۱۵این ترکیب در تاریخ ۳ سپتامبر ۲۰۱۴ نوشته شده‌است و مطابق با سایت رسمی باشگاه بایرن مونیخ آلمان می‌باشد.[۶۲]
بازیکنان برجسته سالهای قبل
دهه ۳۰
دهه ۷۰
دهه ۸۰
دهه ۹۰
دهه ۲۰۰۰
دهه ۲۰۱۰
کاپیتان‌ها
رکورد شمار بازی‌ها و گل‌های زدهفهرست جدول زیر شامل تمام مسابقات رقابتی و گلها در مسابقات رسمی برای بایرن مونیخ است (تیم اول). علاوه بر بازی‌های لیگ، شامل همه بازی‌ها در مسابقات جام ملی و بین‌المللی است (در تاریخ۱۳ ژوئیه۲۰۱۴)
مربیانکادر فنی کنونی
مربی کنونی بایرن از تاریخ ۲۶ ژوئن ۲۰۱۳ پپ گواردیولا
مربیان از سال ۱۹۶۳
* به عنوان سرپرست. آمارفصلهای پیشین
سایت اینترنتی و استفاده از خلیج فارسسایت باشگاه بایرن مونیخ به نشانی سایت خبری بایرن مونیخ در دسترس است. ژانویه سال ۲۰۱۴ میلادی خبری که در این سایت منتشر شد، باعث اعتراض عربها و خوشحالی ایرانیان شد. قضیه به اینجا برمیگشت که باشگاه بایزن قرار بود در یک اردوی ورزشی در کشور قطر شرکت کند، اردویی که قطری‌ها نام خلیج عر... را بر روی آن گذاشته بودند اما سایت باشگاه بایرن مونیخ در خبری که منتشر کرد، نام درست خلیج فارس را به کار برد. این حرکت باعث خوشحالی ایرانیان شد تا جایی که برای این اقدام بایرن مونیخ اقدام به جمع‌آوری امضا کردند.[۶۹] اما عرب‌های حاشیهٔ خلیج فارس به این حرکت روی خوش نشان ندادند. از جمله سایت عرب‌زبان کوره در این باره نوشت: «اردوی زمستانی بایرن مونیخ در کشوری عربی برگزار می‌شود، نه در ایران. با این وجود سایت رسمی این تیم آلمانی از نام خلیج فارس بهره برده است.» نویسندهٔ این نوشتار افزوده است: «این کار بسیار جنجال‌برانگیز است و خشم کشورهای عربی را در پی داشته است. ممکن است که این رویکرد منجر به بحران دیپلماسی کشورهای عربی با آلمان شود.»[۷۰] تیم فوتبال بانوان بایرن مونیخنوشتار اصلی: باشگاه فوتبال زنان بایرن مونیخ
باشگاه بایرن بخش فوتبال زنان خود را در سال ۱۹۷۰ راه اندازی کرد. سرمربی این تیم توماس وورل است. بانوان بایرن دو قهرمانی در بوندسلیگا زنان در سالهای ۱۹۷۶ و ۲۰۱۵ و یک مقام قهرمانی جام حذفی بانوان در سال ۲۰۱۲ در کارنامه ی خود دارند.[۷۱] فرانک ریبری جواهر فرانسوی بایرن مونیخفرانک ریبری که در فصل ۲۰۱۲-۲۰۱۳ در کسب ۳گانه به همراه بایرن مونیخ نقش بسزایی ایفا کرده بود مزد زحماتش را گرفت و به عنوان بهترین بازیکن سال اروپا انتخاب شد. در این مراسم، ۵۳ ژورنالیست مطرح اروپایی می‌بایست از بین کریستیانو رونالدو، لیونل مسی و فرانک ریبری، یک بازیکن را به عنوان برترین بازیکن قاره سبز انتخاب کنند. بر همین اساس فرانک ریبری به عنوان برترین بازیکن اروپا، با رای سردبیرهای خبرگزاری‌ها و مجلات معتبر اروپا انتخاب شد. نمایندگان روزنامه‌ها از هر کشور کسانی بودند که در این رأی گیری تصمیم گرفتند، که طبق آن بازیکن فرانسوی با ۲۲ رأی بیشتر از مسی نفر اول شد و کریستیانو رونالدو تنها ۳ رأی را به خود اختصاص داد؛ و در نهایت فرانک ریبری با کسب ۳۶ رای به عنوان بهترین بازیکن اروپا انتخاب شد. :: بازدید از این مطلب : 141 |
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
:: بازدید از این مطلب : 284 |
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
داوید د خیا کینتانا (به انگلیسی: David de Gea Quintana) (متولد ۱۷ نوامبر ۱۹۹۰) بازیکن حرفهای فوتبال اهل اسپانیا است که هم‌اکنون به عنوان دروازبان در باشگاه منچستر یونایتد و تیم ملی فوتبال اسپانیا بازی می‌کند. او در مادرید اسپانیا به دنیا آمد و در سیزده‌سالگی به باشگاه فوتبال اتلتیکو مادرید پیوست. او در سال ۲۰۰۹ نخستین بازی رسمی‌اش را برای تیم اتلتیکو مادریدانجام داد و به دروازه‌بان اول تیم تبدیل شد. او با اتلتیکو مادرید، در سال ۲۰۱۰ قهرمان لیگ اروپا و سوپرجام اروپا شد و توجه منچستر یونایتد را به خود جلب کرد. در ژوئن ۲۰۱۱، او با قراردادی به ارزش ۱۷٫۸ میلیون پوند رکورد انتقال یک دروازه‌بان در بریتانیا را شکست و به منچستر یونایتد پیوست. از زمان پیوستنش به یونایتد، او در بیش از ۱۵۰ بازی برای یونایتد به میدان رفته. در سال ۲۰۱۳ او به همراه این تیم قهرمان لیگ برتر شد. از او به عنوان یکی از بهترین دروازه‌بانان حال حاضر دنیا یاد می‌شود.[۳][۴] د خیا با تیم ملی زیر ۲۱ سال اسپانیا در سالهای ۲۰۱۱ و ۲۰۱۳ قهرمان اروپا شد و در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ نیز شرکت کرد. در سال ۲۰۱۴ او اولین بازی‌اش را برای تیم بزرگسالان انجام داد و در جام جهانی ۲۰۱۴ در فهرست نفرات انتخابی این تیم بود. از او به عنوان جانشین بلندمدت ایکر کاسیاس یاد می‌شود.[۵]
سابقه باشگاهی اتلتیکو مادرید
د خیا در پیراهن اتلتیکو در سال ۲۰۱۰
د خیا که در شهر اییسکاس به دنیا آمده و بزرگ شده بود،[۶] در سیزده‌سالگی به آکادمی باشگاه اتلتیکو مادرید پیوست؛ خوان لوئیس مارتین به دروغ به باشگاه گفت که رایو والکانو قصد دارد او را به خدمت بگیرد و چند روز بعد دیگو دیاز گریدو بازی او را دید و سریعاً او را به خدمت باشگاه درآورد.[۶][۷] مدارج پایه‌ای باشگاه را به سرعت طی کرد و در سال ۲۰۰۸ و در ۱۷ سالگی، اولین قرارداد حرفهای خود را با اتلتیکو امضا کرد که تا سال ۲۰۱۱ اعتبار داشت.[۸] او دومین فصل فوتبال حرفه‌ای‌اش را در تیم اتلتیکو مادرید بی در دسته سوم لا لیگا گذراند. تیمهای نومانسیا و کویینز پارک رنجرز برای به خدمت گرفتن د خیا به صورت قرضی ابراز علاقه کردند. خسوس گارسیا پیتارچ که در آن زمان مدیر ورزشی اتلتیکو بود به او توصیه کرد تا به نومانسیا برود، اما د خیا این پیشنهادها را رد کرد و باشگاه تمرین تنها را برای تنبیه وی در نظر گرفت.[۹] چند هفته بعد، ابل رسینو سرمربی وقت اتلتیکو، د خیا را در زمین تمرین دید که تنها تمرین می‌کند و از او خواست تا به تمرین تیم اول بیاید و در آن‌جا او به عنوان دروازه‌بان سوم تیم انتخاب شد.[۹] در همان تابستان، اتلتیکو پیشنهاد ویگان را برای جذب دائمی د خیا را رد کرد..[۱۰] زمانی که سرجیو آسنجو دروازه‌بان اول تیم اصلی اتلتیکو مادرید، برای شرکت در جام جهانی فوتبال زیر ۲۰ سال، به مصر رفت، د خیا به عنوان دروازه‌بان دوم تیم و جانشین روبرتو فراخوانده شد. او اولین بازی رسمی‌اش را برای اتلتیکو مادرید در ۳۰ سپتامبر ۲۰۰۹ و با ۱۸ سال سن انجام داد، زمانی که در بازی مرحله گروهی مقابل پورتو، روبرتو در دقیقه ۲۷ مصدوم شد و د خیا به عنوان جانشین وی، وارد بازی شد. او در دقایق پایانی دو گل دریافت کرد و اتلتیکو آن بازی را ۲–۰ باخت.[۱۱] مصدومیت روبرتو، باعث شد تا د خیا سه روز بعد برای اولین بار در لا لیگا در مقابل تیم ساراگوسا به میدان برود. او در دقیقه ۱۹ یک پنالتی به تیم حریف داد، ولی خودش ضربه مارکو بابیچ را مهار کرد. اتلتیکو در آن بازی ۲ بر ۱ پیروز شد.[۱۱][۱۲] او بازی در ورزشگاه ویسنته کالدرون را «رویایی از دوران کودکی» توصیف کرد.[۱۳] در سال ۲۰۱۰ از او به عنوان جانشین احتمالی ادوین فن در سار در منچستر یونایتد نام برده می‌شد؛ فن در سار قرار بود در پایان سال ۲۰۱۱ بازنشسته شود.[۱۴] اما چند روز بعد قراردادش را با اتلتیکو تا سال ۲۰۱۳ تمدید کرد.[۱۵] در اواخر فصل ۱۰–۲۰۰۹ و با منصوب شدن کیکه فلورس به عنوان سرمربی و چندین اشتباه از آسنجو، د خیا به دروازه‌بان اصلی تیم تبدیل شد. او در دو بازی مقابل اتلتیک بیلبائو و والنسیا به عنوان بهترین بازیکن میدان شناخته شد.[۱۶] در ضمن او در ۸ بازی در لیگ اروپا برای اتلتیکو مادرید به میدان رفت، از جمله بازی فینال در مقابل فولهام که در نهایت با پیروزی اتلتیکو مادرید با نتیجه ۲ بر ۱ خاتمه یافت.[۱۷] دیگو فورلان هم‌تیمی‌اش دربارهٔ اولین فصل او در باشگاه گفت: «او در ۱۹ سالگی در بالاترین سطح بود و بازیکنان به او اعتماد داشتند.»[۹] این پسر مانند یک گرگ خون‌سرد است. او آرامش و اعتماد به نفس دارد. فشارهایی که ممکن است دیگران حس کنند بر او تأثیر ندارند. “
”
— آنخل مخیاس مربی دروزاه‌بانان تیم جوانان اتلتیکو در سال ۲۰۱۰.[۱۸]
د خیا فصل ۱۱–۲۰۱۰ را با درخشش در بازی سوپر جام اروپا آغاز کرد. او در ۹۰ دقیقه دروازه تیم را بسته نگه داشت و پنالتی دیگو میلیتو را در لحظات پایانی بازی نیز مهار کرد.[۱۹] در سپتامبر، گزارش شد که الکس فرگوسن سرمربی منچستر یونایتد بازی تیمش مقابل اسکانتروپ یونایتد در جام اتحادیه از دست داده تا برای دیدن بازی وی به اسپانیا سفر کند.[۲۰][۲۱] د خیا ضمن رد شایعات پیرامونش گفت: «چیزی که مهم است این است که من اینجا قرارداد دارم و تا سال ۲۰۱۳ بازیکن اتلتیکومادرید هستم.»[۲۲] با وجود این که او هم از نظر بدنی و هم از نظر ذهنی در حال رشد است، در راه تبدیل شدن به یکی از بهترین دروازه‌بانان قرار دارد. هر نتیجهٔ دیگری مایهٔ ناامیدی خواهد بود. “
”
— دیگو دیاز گریدو مربی دروازه‌بانان اتلتیکو مادریددر سال ۲۰۱۰.[۱۸]
به دنبال درخشش د خیا در ۷ نوامبر در شهرآورد مادرید، به شباهت‌های د خیا و ایکر کاسیاس اشاره شد،[۲۳] مطلبی که کاسیاس ضمن تأیید آن گفت: «خوش‌شانسیم که در اسپانیا دروازه‌بانان خوبی داریم و به زودی د خیا برای جایگاه من در تیم خواهد جنگید.»[۲۴] و در ادامه فصل نیز دروازه‌بان اول تیمش بود و در تمام بازی‌های لا لیگا به میدان رفت و در نهایت با اتلتیکو مادرید به رتبه هفتم در لیگ دست یافت. منچستر یونایتدتابستان سال ۲۰۱۱ زمانی که وندر سار از باشگاه منچستر یونایتد جدا شد منچستر یونایتد برای پیدا کردن دروازه‌بانی مناسب که جایگزین وندر سار شود به جستجو پرداخت. با وجود اینکه یونایتد نیم نگاهی به دروازه‌بانانی مانند مانوئل نویر از شالکه ۰۴ و مارتن استکلنبرگ دروازبان ملی پوش آژاکس داشت، اما عمده تمرکز یونایتد بر روی دیوید د خیا بود.[۲۵] بعد از بازی تدارکاتی که منچستر یونایتد در برابر یوونتوس به مناسبت خداحافظی گری نویل انجام داد، الکس فرگوسن اعلام کرد که انتقال د خیا به منچستر تقریباً قطعی شده است، مسئله‌ای که توسط مدیر اتلتیکو مادرید و وکیل د خیا تکذیب شد. د خیا اعلام کرد در مورد آینده‌اش بعد از مسابقات زیر ۲۱ اروپا تصمیم میگیرد.[۲۶] این مسابقات قهرمانی اسپانیا به پایان رسید و د خیا در ۲۷ ژوئن برای تست پزشکی وارد منچستر شد.[۲۷] روز بعد منچستر یونایتد قراردادی به او پیشنهاد داد و در نهایت د خیا در ۲۹ ژوئن با قراردادی به ارزش ۱۷ میلیون پوند به منچستر یونایتد پیوست.[۲۸] فصل ۱۲–۲۰۱۱
د خیا در پیراهن منچستر یونایتد (مه ۲۰۱۲)
او برای اولین بار در یک بازی دوستانه مقابل تیم شیکاگو فایر در تاریخ ۲۳ ژوئیه ۲۰۱۱ برای منچستر یونایتد به میدان رفت. د خیا برای اولین بار به طور رسمی، در بازی جام خیریه انگلستان ۲۰۱۱ مقابل منچستر سیتی برای یونایتد بازی کرد. با وجود این که او در نیمه اول دو گل از جولیان لسکات و ادین ژکو دریافت کرد، اما منچستر یونایتد در نهایت موفق شد ۳ بر ۲ آن بازی را ببرد.[۲۹] او اولین بازی‌اش در لیگ را مقابل وست برومویچ انجام داد. در آن بازی د خیا روی یک شوت آرام از شین لانگ گل دریافت کرد، اما بازی با نتیجه ۲ بر ۱ به سود یونایتد پایان یافت.[۳۰] د خیا در بازی مقابل آرسنال توانست پنالتی رابین فان پرسی را مهار کند. در ادامه نیز چند موقعیت را از آندری آرشاوین گرفت. یونایتد آن بازی را ۸ بر ۲ برد.[۳۱] د خیا اولین بازی‌اش در لیگ قهرمانان اروپا را مقابل بازل برای یونایتد انجام داد. آن بازی با نتیجه تساوی ۳–۳ به پایان رسید. در اکتبر ۲۰۱۱، یونایتد در مقابل تیم منچستر سیتی متحمل سنگین‌ترین شکست خانگی خود بعد از سال ۱۹۵۵ شد. د خیا در این بازی سنگربان یونایتد بود.[۳۲] در ژانویه ۲۰۱۲، تأیید شد که د خیا مبتلا دچار مشکل دوربینی است و گزارش‌ها حاکی از آن بود که د خیا در تابستان عمل جراحی چشم انجام خواهد داد.[۳۳][۳۴] د خیا در بازی مقابل بلکبرن درون دروازه‌بان و توسط رسانه‌ها مقصر اصلی باخت شناخته شد و از او انتقادات زیادی شد. بعد از آن وی نیمکت‌نشین شد و آندرس لیندگارد به انتخاب اول فرگوسن تبدیل شد. اما در ادامه به مصدومیت لیندگارد، وی دوباره به ترکیب یونایتد بازگشت. در بازی لیگ اروپا مقابل اتلتیک بیلبائو د خیا یکی از بهترین بازی‌هایش برای یونایتد به نمایش گذاشت. د خیا در پایان فصل، با مهار ۷۷٫۹٪ شوت‌ها، از این حیث در بین دروازه‌بانان لیگ برتری به رتبه نخست دست یافت.[۳۵] فصل ۱۳–۲۰۱۲د خئا به خاطر شرکت در مسابقات فوتبال المپیک لندن ۲۰۱۲ تور تابستانی منچستر یونایتد را از دست داد. اما بعد از مسابقات به تیم ملحق شد و در اولین بازی لیگ در مقابل اورتون حضور یافت. با وجود واکنش‌های خوب د خیا، یونایتد آن بازی را یک بر صفر واگذار کرد.[۳۶] در بازی بعدی مقابل فولهام، د خیا واکنش‌های خوبی داشت و یونایتد در آن بازی ۳–۲ پیروز شد. البته در گل دوم فولهام او زمانی که می‌خواست توپ را با مشت دور کند، آن را به نمانیا ویدیچ زد و توپ وارد دروازه شد.[۳۷] یک روز قبل از بازی رفت با تیم منچستر سیتی، الکس استپنی، دروازه‌بان سابق باشگاه منچستر یونایتد اعلام کرد که د خیا نسبت به لیندگارد از آمادگی بیشتری برای دفاع از دروازه یونایتد برخوردار است.[۳۸] در آن بازی د خیا عملکرد خوبی به نمایش گذاشت از جمله دو سیو پشت سر هم از کارلوس توز و داوید سیلوا. یونایتد موفق شد آن بازی را ۳–۲ ببرد.[۳۹] در ۱۳ فوریه ۲۰۱۳، در بازی یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل رئال مادرید در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو، د خیا خوب کار کرد و به تیمش کمک کرد تا رئال را در خانه با تساوی ۱–۱ متوقف کند. فرگوسن بعد از بازی د خیا را تحسین کرد و وبگاه گل نیز وی را بهترین بازیکن میدان انتخاب کرد.[۴۰][۴۱] در انتهای این فصل، د خیا در تیم منتخب لیگ برتر قرار گرفت.[۴۲] فصل ۱۴–۲۰۱۳او اعتماد به نفس فوق‌العاده‌ای به دست آورده که برتری مهمی است. او اجازه نمی‌دهد هیچ چیزی بر روی تأثیر بگذارد. هر وقت اشتباه می‌کند، خودش متوجه آن می‌شود؛ ولی به نمی‌گذارد آن اشتباه غرقش کند. از آن اشتباه استفاده می‌کند تا دوباره تکرارش نکند. این ویژگی فوق‌العاده‌ای است. “
”
د خیا این فصل را به همراه تیمش، با برد ۲ بر ۰ مقابل ویگان انتلتیک در جام خیریه آغاز کرد.[۴۴] در ۵ اکتبر ۲۰۱۳، د خیا ضربه امانوئله جاکرینی را در بازی مقابل ساندرلند مهار کرد که پیتر اشمایکل دروازه‌بان سابق منچستر یونایتد، آن را یکی از بهترین سیوهای تاریخ لیگ برتر نامید.[۴۵] دیوید مویس ضمن تأیید حرفهای اشماکیل، مهار د خیا «نقطهٔ چرخش» بازی توصیف کرد و گفت «د خیا مدام در حال پیشرفت است.»[۴۶] در ۱ دسامبر در تساوی ۲–۲ تیمش مقابل تاتنهام هاتسپر، او صدمین بازی‌اش را برای یونایتد انجام داد.[۴۷] در ۲۲ ژانویه ۲۰۱۴، د خیا در بازی مقابل ساندرلند در نیمه‌نهایی جام اتحادیه، شوت آرام فیل باردسلی از دستانش رها شد و در وقتهای اضافه گل خورد؛ بعد از بازی درن فلچر از او دفاع کرد؛[۴۸][۴۹] هرچند در آن بازی چند دقیقهٔ بعد خاویر هرناندز آن گل را جبران کرد و بازی به پنالتی کشید. مهار ضربات استیون فلچر و آدام جانسون توسط د خیا کافی نبود و یونایتد ۲–۱ در ضربات پنالتی باخت.[۵۰] در ۲۰ مارس، یونایتد در یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل المپیاکوس در بازی رفت ۲–۰ شکست خورد و در بازی برگشت با هتریک فن پرسی در مجموع با نتیجهٔ ۳–۲ موفق به صعود شد. د خیا در لحظات پایانی نیمهٔ اول دو مهار متوالی داشت که در بُرد یونایتد تأثیر زیادی داشت.[۵۱] د خیا در انتهای فصل به عنوان بهترین بازیکن از نگاه بازیکنان انتخاب شد و جایزه سر مت بازبی را نیز ازآن خود کرد.[۵۲] فصل ۱۵–۲۰۱۴هم‌اکنون پیشرفت قابل ملاحظه‌ای در بازی‌اش ملاحظه می‌کنیم. او هر بازی به بازی باعث بُرد یونایتد می‌شود که دقیقاً همان چیزی است که از یک دروازه‌بان یونایتدی انتظار دارم. او به دروازه‌بان بزرگی تبدیل شده است. “
”
در ۵ اکتبر ۲۰۱۵، د خیا در اولین پیروزی متوالی تیمش تحت هدایت فان خال در مقابل تیم اورتون و در ورزشگاه الدترافورد تأثیرگذار بود. در طول بازی د خیا سه مهار سرنوشت‌ساز داشت که یکی از آنها مهار پنالتی لیتون بینس بود. در پایان بازی هواداران منچستر وی را به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب کردند.[۵۴] او به اولین دروازه‌بانی تبدیل شد که پنالتی بینز را مهار می‌کند؛ بینز ۱۴ پنالتی قبلی خود را به گل تبدیل کرده بود.[۵۵] بعد از چندین عکس‌العمل مهم مقابل تیمهای اورتون، چلسی و وست‌بروم، وی به عنوان بهترین بازیکن باشگاه در ماه اکتبرا نتخاب شد.[۵۶] در ۱۴ دسامبر، د خیا در بازی مقابل لیورپول به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شد[۵۷] و کمک کرد تیمش با نتیجه ۳–۰ در این بازی برنده شود؛[۵۸] او در این بازی ۸ مهار داشت که بهترین عملکرد برای یک دروازه‌بان در آن فصل لیگ جزیره بود.[۵۹] فان خال وی را تحسین کرد و عملکرد او را «باورنکردنی» خواند.[۶۰] در حالی که شایعات زیادی مبنی بر ترک باشگاه توسط وی شنیده می‌شد، وی اعلام کرد که به بازی کردن در یونایتد افتخار می‌کند و گری نویل و پیتر اشمایکل نیز وی را تشویق به تمدید قرارداد با باشگاه کردند.[۶۱][۶۲] در پایان فصل، او در بین نامزدهای دریافت جایزه بازیکن سال پی‌اف‌ای و بازیکن جوان سال پی‌اف‌ای قرار گرفت و هر دو را به ترتیب به ادن آزار و هری کین واگذار کرد.[۶۳][۶۴][۶۵] در ۲۶ آوریل ۲۰۱۵، د خیا به عنوان دروازه‌بان و تنها بازیکن یونایتد در تیم سال پی‌اف‌ای قرار گرفت.[۶۶] او برای دومین سال متوالی جایزهٔ بهترین بازیکن سال از نگاه طرفداران و جایزهٔ بهترین بازیکن سال از نگاه بازیکنان را ازآن خود کرد.[۶۷][۶۸] مهار او مقابل اورتون، از طرف برنامهٔ مچ آو د دی به عنوان بهترین مهار فصل انتخاب شد؛ این جایزه سال قبل نیز به او رسیده بود.[۶۹] فصل ۱۶–۲۰۱۵در ۷ اوت ۲۰۱۵، لوئی فان خال اعلام کرد که د خیا به خاطر قطعی نبودن آینده‌اش در باشگاه، در اولین بازی لیگ برتر مقابل تاتنهام در فهرست نفرات این تیم نخواهد بود.[۷۰] در ۱۳ اوت، فان خال اعلام کرد که د خیا از مربی دروازه‌بانان تیم خواسته که در ترکیب قرار نگیرد.[۷۱] د خیا اعلام کرد که هرگز نگفته که بازی نمی‌کند و بعداً با تیم ذخیره‌ها به تمرین پرداخت.[۷۲] در ۳۱ اوت ۲۰۱۵ و در آخرین روز نقل و انتقالات، پس از ماه‌ها کش و قوس و شایعات فراوان، دو باشگاه رئال مادرید و منچستر یونایتد بر سر انتقال وی با مبلغی بالغ بر ۲۹ میلیون پوند به علاوهٔ انتقال کیلور ناواس از تیم رئال به منچستر، به توافق رسیدند. اما مدارک پس از پایان زمان قانونی نقل و انتقالات در اسپانیا به دست فدراسیون این کشور رسید و این انتقال لغو شد.[۷۳] پس از پایان مهلت نقل و انتقالات، ویسنته دل بوسکه اعلام کرد که اگر د خیا در منچستر یونایتد فیکس بازی نکند، انتخاب او برای بازی‌های یورو سخت خواهد شد.[۷۴] در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۵، باشگاه منچستر یونایتد اعلام کرد که د خیا قراردادش را ۴ سال و تا سال ۲۰۱۹ با باشگاه تمدید کرده است.[۷۵] بازی‌های ملی
د خیا در تیم ملی زیر ۲۱ سال اسپانیا در مسابقات قهرمانی اروپا ۲۰۱۳
د خیا با تیم ملی زیر ۱۷ ساله‌های اسپانیا در مسابقات قهرمانی اروپا ۲۰۰۷ به قهرمانی رسید[۷۶] و در جام جهانی ۲۰۰۷ دوم شد.[۱۶] در مهٔ ۲۰۱۰، در فهرست اولیه و ۳۰ نفرهٔ مردان دل بوسکه برای شرکت در جام جهانی ۲۰۱۰ قرار گرفت،[۷۷] اما نامش از فهرست نهایی خط خورد.[۱۶] او با تیم ملی زیر ۲۱ ساله‌های اسپانیا در مسابقات قهرمانی اروپا ۲۰۱۲ نیز به قهرمانی رسید. در ۱۵ مهٔ ۲۰۱۲، د خیا برای دو بازی مقابل تیمهای صربستان و چین به تیم ملی بزرگسالان فراخوانده شد.[۱۶] او در فهرست اولیهٔ دل بوسکه برای یورو ۲۰۱۲ نیز حضور داشت، اما از فهرست نهایی کنار گذاشته شد. اما برای بازی در تیم المپیک اسپانیا در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ لندن انتخاب شد و در هر سه بازی تیمش در این رقابت‌ها به میدان رفت.[۷۸] د خیا و تیم ملی زیر ۲۱ سال اسپانیا در سال ۲۰۱۳ از مقام قهرمانی‌شان در اروپا دفاع کردند. در ۱۳ مهٔ ۲۰۱۴، د خیا در فهرست اولیه نفرات انتخابی تیم ملی اسپانیا برای شرکت در جام جهانی ۲۰۱۴ قرار گرفت و در فهرست نهایی نیز انتخاب شد. در ۸ ژوئن، اولین بازی ملی‌اش را در دیدار دوستانه‌ای مقابل ال سالوادور برای آمادگی شرکت در جام جهانی انجام داد که با نتیجهٔ ۲–۰ به سود اسپانیا به پایان رسید: او در هفت دقیقهٔ پایانی جانشین ایکر کاسیاس در درون دروازه شد.[۷۹] او که دروازه‌بان سوم اسپانیا در جام جهانی به حساب می‌آمد، تنها بازیکن از تیم ملی اسپانیا شد که در این رقابت‌ها به میدان نرفت و اسپانیا هم در مرحلهٔ گروهی از دور رقابت‌ها کنار رفت. او اولین بار در ۴ سپتامبر ۲۰۱۴ در دیداری دوستانه مقابل تیم فرانسه در پاریس در ترکیب ثابت اسپانیا قرار گرفت که در آن بازی با یک گل مغلوب فرانسه شدند.[۸۰] او در رقابتهای انتخابی یورو ۲۰۱۶، مقابل لوکزامبورگ، برای اولین بار در یک بازی رسمی برای اسپانیا به میدان رفت که اسپانیا در آن بازی با نتیجهٔ ۴–۰ پیروز شد. بسیاری از جمله خود ایکر کاسیاس[۸۱] او را شمارهٔ ۱ آیندهٔ تیم ملی اسپانیا می‌دانند.[۵][۸۲][۸۳] زندگی شخصیدر ژانویه ۲۰۱۲، د خیا تأیید کرد که مبتلا به دوربینی است، اما تأثیری بر روی بازی‌اش نداشته است.[۸۴][۸۵] او از سال ۲۰۱۰، با ادورنه مجری و خوانندهٔ اسپانیایی رابطه دارد.[۸۶] آمارباشگاهیتا تاریخ ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۵
ملیتا تاریخ ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۵[۹۱]
افتخاراتباشگاهی
ملی
فردی
:: بازدید از این مطلب : 177 |
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
آ س رم (به ایتالیایی: A. S. Roma) یکی از باشگاه‌های سری آ ایتالیاست. ورزشگاه این تیم استادیوم المپیکو نام دارد. این تیم در سال ۱۹۲۷ تأسیس شد.[۱] و سرمربی این تیم رودی گارسیا است.
تاریخچه در سال ۱۹۲۷ از شهر رم تیمهای متعددی در لیگ فوتبال ایتالیا بازی می‌کردند. از جمله این باشگاه‌ها می‌توان به نام‌های ذیل اشاره نمود: "لاتزیو (۱۹۰۰)، رومن اف سی (۱۹۰۱)، اس اس آلبا-آودیک رم (تاسیس در ۱۹۲۶ از اتحاد تیمهای آلبا (۱۹۱۱) و آئودیک)، فورتیتودو- پرو رم (تاسیس در ۱۹۲۶ از ترکیب تیمهای فورتیتودو (۱۹۰۸) و پرو رم (۱۹۱۲)". با همه این احوال بیشتر این باشگاه‌ها پایدار نبودند و خیلی زود از هم پاشیده شدند. بعد از این، طی سیاست‌های جدید دولت، قانونی نو در مورد باشگاه‌های هر شهر تصویب شد. طبق این قانون هر شهری فقط باید یک باشگاه فوتبال بزرگ و رسمی داشته باشد که این تیم نمادی از شهر خود به حساب آید. (کاری که قبل از این فلورانس، ناپلس و باری انجام داده بودند) همین موضوع سبب شد که از اتحاد تیمهای آلبا-آئودیک، فورتیتودو- پرو رما و رومن اف سی، باشگاه جدیدی به نام آ. اس. رم تأسیس گردد. 
پس از دوران کوتاهی استفاده از استادیوم موتو ولودرومو آپیو، جیالوروسی‌ها ساکن محله قدیمی تستاسیو و استادیوم کمپو در همین منطقه (که به طور عجیبی کاملاً از چوب ساخته شده است) شدند. می‌توان گفت که هنوز که هنوزه این منطقه یادآور دوران اولیه باشگاه است. از این‌ها که بگذریم باز هم مکان بازی گرگ‌ها تغییر پیدا کرد و آنها در استادیوم فلامینیو و بعد از آن در استادیوم المپیکو (تأسیس در ۱۹۵۲) مستقر گشتند؛ که تا به امروز هم جای اصلی بازی جیالوروسی، المپیکو می‌باشد. آ. اس. رم اولین حضورش در لیگ ملی ایتالیا را در دوره ۲۰–۱۹۲۹ تجربه کرد؛ و پس از ۱۲ سال، آنها نخستین اسکودتوی خود را در سال ۴۲–۱۹۴۱ به دست آوردند. سالهای سخت پس از اولین قهرمانی تا جایی ادامه پیدا کرد که در سال ۱۹۵۱ تیم از سری A سقوط کرد. اما با یک بازگشت سریع به سطح اول فوتبال ایتالیا، رم در سال ۱۹۶۱ به مقام سوم و سهمیه جام یوفا دست یافت و در سال ۱۹۶۴ اولین جام حذفی فوتبال ایتالیا را کسب کرد. حال نیز با ۹ قهرمانی و ۸ نایب قهرمانی پر افتخارترین تیم کوپا ایتالیا محسوب می‌شود. پرشکوه‌ترین سالهای باشگاه رم در دهه ۱۹۸۰ طی شد که دو جام حذفی دیگر و دومین اسکودتو در سال ۱۹۸۳ توسط مربی آن زمان رم نیلز لیدهلم به دست آمد. در سال بعد تنها یک ضربه پنالتی در مقابل لیورپول مانع از دست‌یابی آنها به جام قهرمانی باشگاه‌های اروپا در استادیوم المپیک رم شد. فابیو کاپلو هم در سال ۰۱–۲۰۰۰ سومین و آخرین اسکودتوی تاریخ رم را بدست آورد. مدیران باشگاهدر زیر می‌توانید لیست مدیران باشگاه رم از ابتدا تا کنون را مشاهده کنید.
از سهامداران این باشگاه می‌توان کوین گارنت، بازیکن برجسته بسکتبال آمریکایی را نام برد.[۲] تالار مشاهیردر ۷ اکتبر ۲۰۱۲ تالار مشاهیر رم اعلام شد. باشگاه رم در وب‌سایت رسمی خود و همچنین در سالنی مخصوص نام بازیکنانی را که در تاریخ رم جاودانه خواهند ماند، به عنوان مشاهیر تاریخ باشگاه رم اعلام کرد.
کادر فنی
حامیان مالی و پیراهن و تولید کنندگان
افتخارات باشگاه
افتخارات اروپایی
ترکیب کنونی تیم
اطلاعات کلی
پرچم باشگاه آ. اس. رم
:: بازدید از این مطلب : 120 |
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
خندوانه هر شب در برنامه آهنگ برنامه را همگی با صدای بلند می‌خوانند. خواننده و آهنگساز این آهنگ حبیب بدیری است.[۵][۶] این برنامه یکی از پربیننده‌ترین برنامه‌های ماه رمضان ۱۳۹۳ معرفی شد. سری اول این برنامه در ۳ آبان ۱۳۹۳ با نقش آفرینی رامبد جوان در نقش جد بزرگ[۷] و حضور عوامل سریال خانه سبز پایان یافت[۸][۷] و سری دوم آن از ۲۹ فروردین ۱۳۹۴ با دکور جدید به روی آنتن رفت.[۹] خندوانه هر شب ۱۰۰ تماشاچی[۱۰] از کسانی که با خندوانه تماس گرفته‌اند را به صورت رایگان در خود جای می‌دهد.[۱۱] ایده اولیهایده اجرای برنامه خندوانه یک بار در سال ۸۳ توسط رامبد جوان به شبکه ۲ سیما داده شده بود ولی بخاطر تأمین نشدن بودجه و مسائل این چنینی ساخت آن به تعویق افتاد. از دو هزار مقاله‌ای که دربارهٔ خندیدن و خنده در جهان تألیف و نوشته شده بود تقریباً ۹۰۰ مورد استخراج و بن مایه علمی برنامه خندوانه شد و بارزترین بخش این مقالات توجه به اثرات حیرت انگیز خنده در انسانها بود.[۱۲] محتوای برنامهاین برنامه از تماشاگرانی تشکیل شده که با تست خنده و از میان صدها هزار متقاضی به برنامه وارد شدند و در طول برنامه لبخند به لب دارند و به آنها هیئت داوران خندوانه گفته می‌شود. برنامه با مقدمهٔ رامبد جوان شروع می‌شود و پس از آن او و حضار تیتراژ شاد برنامه را می‌خوانند. بعد، مهمان برنامه را همراه با تشویق به داخل دعوت می‌کنند. ابتدا گفتگویی با دو نفر از دوستان و همکاران وی نشان داده می‌شود. گفتگو با مهمان شروع می‌شود که با شوخی و خنده همراه است. در پایان از مهمان برنامه خواسته می‌شود که پنج ثانیه به سمت دوربین لبخند بزند و هیئت داوران خندوانه در برنامهٔ پایانی هر هفته بهترین لبخند را گزینش می‌کنند. در طی برنامه نیما شعبان نژاد کارهای خنده‌دار انجام می‌دهد.[۱۳] از بخش‌های دیگر برنامه می‌توان به استندآپ کمدی، مسابقه، میان برنامه (مصاحبه با مردم داخل تهران، استان‌های ایران، خارج از کشور[۱۴])، میان برنامه (انیمیشن) و ... نام برد.[۱۵] مسابقه خنداننده برترنوشتار اصلی: مسابقه کمدین برتر خندوانه سال ۱۳۹۴
در برنامه مسابقه ای طراحی شده که ۱۶ نفر از کمدین های معروف در گروه های دونفره قرار گرفته اند و در یک شب هر دو کمدین هم گروه در برنامه حاضر می شوند و به هر کمدین ۱۵ دقیقه وقت داده می شود که استندآپ کمدی خود را اجرا کند. بعد از اجرای کمدین ها، برنده به وسیله ی رای مردم از طریق سامانه ۷۸۰ یا سایت رسمی خندوانه مشخص می شود. مسابقه خنداننده برتر پنجشنبه و جمعه ی هر هفته برگزار می شود. علیرضا خمسه، امین حیایی، سروش صحت، سید جواد رضویان، مهران غفوریان، رضا شفیعی جم، بیژن بنفشه خواه، سپند امیر سلیمانی، امیر مهدی ژوله، شقایق دهقان، الیکا عبدالرزاقی، امیر کربلایی‌زاده، سجاد افشاریان، علیرضا مسعودی ، نادر سلیمانی و هومن حاج عبدالهی ۱۶ کمدینی هستند که در این مسابقه شرکت می کنند. ساعت پخشخندوانه هر شب ساعت ۲۲:۰۰ پخش می‌شد. اما با فرارسیدن ماه رمضان ۱۳۹۴، زمان برنامه به ۲۴:۰۰ تغییر پیداکرد.[۱۶] اما پس از چند روز، پخش اصلی به ساعت ۱۹:۳۰ تغییر کرد.[۱۷] این در حالی بود که برنامه ماه عسل هر روز ساعت ۱۹:۰۰ پخش می‌شد.[۱۸] و این باعث رقابت بین این دو برنامه شد.[۱۹] پس از رمضان ۱۳۹۴ ساعت پخش برنامه به ۲۳:۰۰ تغییر کرد.[۲۰] عوامل
بازیگران:
ایده پردازان:
کمدینهانوشتار اصلی: مسابقه کمدین برتر خندوانه سال ۱۳۹۴
بازخوردهانقدها
از دیگر نقدهایی که به برنامه وارد است این بوده که علی‌رغم استفاده از انواع موسیقی خواننده‌های مطرح و مردمی کشور تا کنون به این برنامه دعوت نشده‌اند ولی در آهنگهای استفاده شده در برنامه یک خواننده زیرزمینی ایران حضور دارد.[۵۷][۵۸] استقبال‌ها
نشستهادر ۲۸ مهر ۱۳۹۳ رامبد جوان با حضور در جمع اساتید و دانشجویان دانشکده صداوسیما، مناظره‌ای با موضوع «خندوانه» داشت.[۶۲] همچنین در ۲ خرداد ۱۳۹۴ یک نشست خبری دربارهٔ برنامه «خندوانه» با حضور اهالی رسانه در دانشکده خبر برگزار شد.[۶۳] خندوانه در مترو
بیلبورد تبلیغاتی خندوانه در مترو
وقتی که محمد صائبی (معاون فرهنگی اجتماعی شرکت بهره‌برداری مترو تهران) در برنامه خندوانه حضور یافت، رامبد جوان آمادگی خود را برای کار فرهنگی در مترو اعلام کرد. پس از آن، شرکت مترو با برنامه خندوانه یک قرارداد ۵۰۰ میلیون تومانی بست و خندوانه بیلبوردهای تبلیغاتی اش را با عنوان «آغاز هفته با لبخند» و «شنبه‌های خندان» را در ایستگاهای مترو تهران قرار داد. :: بازدید از این مطلب : 133 |
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
نصرالله رادش (زادهٔ ۱۲ آذر ۱۳۴۵ در آبادان) یکی از بازیگران مطرح فیلم‌ها و مجموعه‌های طنز سینما و تلویزیون ایران است. وی با بازی در مجموعه «پرواز ۵۷» به کارگردانی «مهران مدیری» به تلویزیون آمد. رادش با مجموعه «ساعت خوش» به شهرت رسید. پس از چند سال با ایفای نقش «حیف نون» در مجموعه «باغ مظفر» به کارگردانی «مهران مدیری» نامش دوباره بر سر زبان‌ها افتاد. مجموعه تلویزیونی
سینمایی
شبکه نمایش خانگی
:: بازدید از این مطلب : 108 |
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
شقایق دهقان بازیگر ایرانی است. همسر او مهراب قاسم خانی نویسنده و طراح صحنه کارهای نود شبی تلویزیون می‌باشد که در جریان سریال پاورچین با هم آشنا شدند. عمده فعالیت وی در سریالهای نود شبی مهران مدیری می‌باشد. از بازی‌های معروف او ایفای شخصیت خانم شیرزاد در سریال ساختمان پزشکان به کارگردانی سروش صحت در سال ۱۳۹۰ است. زندگینامهشقایق دهقان چهارم اسفند ۱۳۵۷ در لان گسین آلمان متولد شد و سه ماه بعد همزمان با اتمام تحصیلات پدرش به همراه خانواده به ایران بازگشت. مدت ۶ سال به دلیل کار پدرش در یکی از شهرهای شمال ایران ساکن شدند و سپس به تهران آمدند. وی کارهای هنری را در سن ۱۸ سالگی آغاز کرد؛ زمانی که برای گذراندن اوقات فراغت در یکی از کلاس‌های عروسک گردانی فرهنگسرای امیر کبیر ثبت نام کرده بود (تابستان ۱۳۷۴). دو سال بعد، همزمان با امتحانات نهایی سال چهارم دبیرستان از طرف معلمی که در آن کلاس با او آشنا شده بود به یک گروه تئاتر عروسکی که برای جشنواره عروسکی آماده می‌شدند معرفی شد و آغاز به کار کرد. سپس از طریق یکی از همکارهایش به گلچهره سجادیه معرفی شد و با همکاری با گروه او اجرای یک نمایش جدی را تجربه کرد. در همین زمان کار نوشتن برای برنامه کودک را هم انجام می‌داد. پس از آن به پیشنهاد یکی از کارگردان‌های گروه کودک تلویزیون در سریال او بازی کرد و بدین ترتیب کارش را در تلویزیون با فعالیت در گروه کودک آغاز کرد و به قول خودش "عضو جدایی ناپذیر خانواده تلویزیونی هاً شد. در این بین در دو کار سینمایی هم بازی کرد: زیر نور ماه و نقش کوتاهی در فیلم سیندرلا. در پاییز سال ۱۳۸۱ پیشنهاد بازی در مجموعه طنز پاورچین را پذیرفت و در پی آشنایی با مهراب قاسم خانی نویسنده و طراح صحنه این مجموعه زندگی مشترک خود را با او با آغاز کرد. حاصل این ازدواج یک پسر به نام نویان است. فیلم‌های سینمایی
مجموعه‌های تلویزیونی
فیلمنامه
شبکه نمایش خانگی
اعضای هنرمند خانواده
:: بازدید از این مطلب : 101 |
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
حمید لولایی بازیگر مشهور طنز سینما و تلویزیون ایران است. با مجموعه ساعت خوش حمید لولایی مانند بازیگران دیگر (سعید آقاخانی، ارژنگ امیرفضلی و بسیاری دیگر از بازیگران طنز) به شهرت رسید. چند سال بعد پس از چند سال دوری با ایفای نقش «خشایار مستوفی» در مجموعه زیر آسمان شهر به کارگردانی مهران غفوریان دوباره به بازیگری مطرح و محبوب تبدیل شد و تا به امروز در بسیاری از سریال‌ها و فیلم‌ها بازی کرده‌است. سینمایی
تلویزیون
:: بازدید از این مطلب : 105 |
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
